As Terras Baldías
Egofotomatón


Rexouvea sen medo

Agromando

Morramos como galegos
Sugar Blu-Ray
Idea-loxías de bar
Chove en Santiago
Para unha vez que non le un discurso...
Pili
Crucificando ao crucifixo
Ún non se reforma.Só perde folgos...
Ayla
Sigo a cravar

Sementeiro

03/2005 - 04/2005
04/2005 - 05/2005
05/2005 - 06/2005
09/2005 - 10/2005
10/2005 - 11/2005
11/2005 - 12/2005
01/2006 - 02/2006
02/2006 - 03/2006
03/2006 - 04/2006
05/2006 - 06/2006
06/2006 - 07/2006
10/2006 - 11/2006
12/2006 - 01/2007
01/2007 - 02/2007
03/2007 - 04/2007
04/2007 - 05/2007
05/2007 - 06/2007
10/2007 - 11/2007
11/2007 - 12/2007
12/2007 - 01/2008
01/2008 - 02/2008
02/2008 - 03/2008

5/12/07

Miedos de comunicación

Blogger:Permite o acceso a máis de nove mil millóns de documentos.
Technocrati:Segue a evolución de cincuenta e catro millóns de blogs.
Youtube:Cada día subimos máis de setenta mil vídeos...

Saturados?

Hai centos de anos o coñecemento habitaba no couto privado do clero e hoxendía calquera pode proxecta-la súa voz en ceros e uns(e ás veces ata algún dous :D).Outra cousa é que a alguén lle interese o que dis.

Lembro que unha vez me dixeron con sorna que neste país había tres cousas das que todo o mundo sabía:A psicoloxía, o fútbol e o xornalismo.


"Polanco ha muerto.Viva o blogger!"

De certo, o xornalismo non morreu.Simplemente hai millóns de persoas que, aínda que probábelmente nunca figuren na nómina dos Pulitzer,son quen de transformar este fluxo informativo descomunal en coñecemento e xestionalo con maior eficiencia ca moitos titulados.

Con frecuencia a entrada dun competidor no "noso terreo"provoca laios e desconfianzas.Sucede coa globalización e tamén cos we media.

Son os Xogos Olímpicos da inmediatez.Na liña de saída hai dorsais elevados a n.O importante non é participar,Coubertein-todos poden facelo-;nin tan sequera ser o máis rápido.A pregunta é: Podes ofrecer algo mellor ca eles?

---------------------------------------------

2 Comments:

Blogger Mer said...

E somos moita a xente que non nos adicamos ao periodismo pero temos a necesidade de escribir e ser escoitados, bueno, lidos.

Gustoume este post, bicos e gracias por visitar o meu e comentar cousiñas nel, sempre é unha ledicia recibir visitas e comentarios.

11:03 p. m.  
Blogger Anxo Caído said...

Non tes nada que agradecerme por visitarte,Mer.Como digo neste post,segue tentando ofrecer algo atractivo paraler.Unha aperta ;).

11:14 a. m.  

Publicar un comentario

<< Home