As Terras Baldías
Egofotomatón


Rexouvea sen medo

Agromando

Marcha Atrás
As Terras Baldías
Dereito de Réplica
Capítulo Primeiro da Profanación
Aviso a navegantes.Xa empezamos...
Camiñante non hai camiño

Sementeiro

03/2005 - 04/2005
04/2005 - 05/2005
05/2005 - 06/2005
09/2005 - 10/2005
10/2005 - 11/2005
11/2005 - 12/2005
01/2006 - 02/2006
02/2006 - 03/2006
03/2006 - 04/2006
05/2006 - 06/2006
06/2006 - 07/2006
10/2006 - 11/2006
12/2006 - 01/2007
01/2007 - 02/2007
03/2007 - 04/2007
04/2007 - 05/2007
05/2007 - 06/2007
10/2007 - 11/2007
11/2007 - 12/2007
12/2007 - 01/2008
01/2008 - 02/2008
02/2008 - 03/2008

11/3/05

Reflexiós en voz alta

Pois non.' Terras Baldías` non é un conxunto de palabras estrañas e sen sentido que ao estaren unhas ao carón das outras producen un bonito sonido...Ou si?...

En fin, o principal é que a poesía é para min un medio, non un fin en si mesma.Un medio para poder dicir o que non podo, non quero, ou non sei dicir doutro xeito.Poida que este sexa o sentido real dos meus poemas. Non o sei.

Do que teño absoluta certeza, é de que para chegar a comprender o significado de cada un deles, teríades que entrar na miña cabeza. E fancamente, se non queredes rematar coma Jennifer López en 'La Celda'.Non volo recomendo.

Dicía Freud que o sentido do humor era a un tempo unha pulsión de liberación e de represión, xa que se ti empregas o humor para expresar algo, estás abríndolle a porta ás túas gañas de comunicar, pero por outra banda, se te vales do código humorístico problablemente sexa por que se o fixeses doutro xeito, silenciaríante ou autosilenciaríaste directamente (Ex: Revistas coma el Jueves, Hermano Lobo ou el Papus).Se cadra este é o quid da cuestión.

E que carallo:Os pedantes somos así.

Etiquetas: , , ,

---------------------------------------------