As Terras Baldías
Egofotomatón


Rexouvea sen medo

Agromando

"Chiquilladas" e rabos de pasa
Próspero lenque!
Apaguen os móbiles
Retranca Salvi
Mini-vidas de trinta metros cadrados
Pornografía vestida de...
V(ázquez) de Vendetta
Romantismo de caixa rexistradora
Miedos de comunicación
Morramos como galegos

Sementeiro

03/2005 - 04/2005
04/2005 - 05/2005
05/2005 - 06/2005
09/2005 - 10/2005
10/2005 - 11/2005
11/2005 - 12/2005
01/2006 - 02/2006
02/2006 - 03/2006
03/2006 - 04/2006
05/2006 - 06/2006
06/2006 - 07/2006
10/2006 - 11/2006
12/2006 - 01/2007
01/2007 - 02/2007
03/2007 - 04/2007
04/2007 - 05/2007
05/2007 - 06/2007
10/2007 - 11/2007
11/2007 - 12/2007
12/2007 - 01/2008
01/2008 - 02/2008
02/2008 - 03/2008

30/1/08

Ermo



Coma unha metáfora do agro galego en uns e ceros,este anaquiño de terra amence cada día máis inhóspito e solitario.Vou deixando atrás o meu labradío para luxa-las botas alén do meu minifundismo creativo.A blogosfera é moi grande e fascinante para deixar pasa-lo tempo da recolleita.

---------------------------------------------

1 Comments:

Blogger Mer said...

Esta foto suxíreme unha canción, unha banda sonora dunha peli do american west, éche unha pena non poderche enviar o meu na-naná-naná-nanaana co son.
Agro galego en código binario? Moi ben pensado, sí, é certo, e... penso que deixaches crecer o blogomillo de máis e case se che grelan as nabizas ;-P
Veña oh, imos facer filloas e deixarnos da agricultura un pouco, que vai frío e ao carón da lareira estase mellor.
Unha aperta

6:10 p. m.  

Publicar un comentario

<< Home